Pluskwa domowa (Cimex lectularius)
Pluskwa domowa jest gatunkiem owada należącego do podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, rodziny pluskwowatych.
Jest to gatunek synantropijny(związany z siedzibami ludzkimi) jednakże pierwotnie wyewoluował od przodków, którzy żywili się krwią nietoperzy zamieszkujących jaskinie. W początkach rodzaju ludzkiego pluskwa dostosowała swoją biologię i cykle rozwojowe do życia przy człowieku i obecnie on pozostaje jej głównym rezerwuarem i środkiem transportu pozwalającym opanowywać nowe tereny temu uciążliwemu i groźnemu owadowi.
W latach 80-tych i 70-tych XX wieku gatunek został niemal całkowicie zniszczony dzięki użyciu DDT. Jednak ze względu na znaczne niekorzystne oddziaływanie tego środka na środowisko naturalne – utrzymujące się ponad 15 lat, został on w Europie i wielu innych miejscach zakazany.
Obecnie pluskwa za sprawą częstych podróży jest zawlekana z całego świata do Europy, z hoteli do naszych domów, a jako ,że jest świetnie zaadoptowana do życia w środowisku człowieka radzi sobie bardzo dobrze. Ponadto szczególnie ważna jest jej nowa cecha czyli odporność na nowe środki owadobójcze.
Owady mają spłaszczone ciało co umożliwia im wnikanie w najmniejsze szczeliny gdzie znajdują schronienie przed naszym wzrokiem. W szczelinach tych składają jaja, które są niedostępne dla konwencjonalnych środków chemicznych. Do tej pory dotarcie do szczelin uzyskiwano za pomocą rozpylania suchej mgły ze środkami owadobójczymi jednak ten sposób przestał działać. Dlatego w wielu miejscach na świecie problem infekcji budynków pluskwami narasta w tempie wykładniczym.
Pluskwy są groźne dla człowieka. Udowodniono, że są wektorem zakażeń gronkowcowych i paciorkowcowych skóry. Rany powstające po ugryzieniach potrafią się źle goić, a w przypadku chorób alergicznych i dodatkowego obrzęku szczególnie źle.
Cykl rozwojowy pluskwy trwa około 45 dni. Opita krwią samica składa w szczelinach około 250-500 jaj kilkukrotnie po czym ginie. Wylęgające się larwy szukają żywicieli po czym dojrzewają i zapoczątkowują nowe cykle same składając jaja.
Pluskwy mogą przenosić się pomiędzy mieszkaniami poprzez szczeliny w murach lub wzdłuż kanalizacyjnych lub ciepłowniczych rur. Mogą być też łatwo przenoszone na odzieży w tym w bagażu osób podróżujących.
Pomimo zwalczania chemicznego czy też fizycznego pluskwy potrafią uciążliwie nawracać poprzez reinfekcje z sąsiednich nieruchomości lub dzięki odporności na środki owadobójcze, które nie są wstanie zniszczyć jaj i coraz częściej osobników dorosłych.
Z tego powodu dla wielu ludzi skutecznym i tańszym od wielokrotnego wzywania ekip dezynsekcyjnych rozwiązaniem staje się zatrudnienie głównego wroga w warunkach domowych pluskiew czyli mrówki faraona.
„Suche fakty” o pluskwie domowej:
- 20% Ludności świata zanotowało w swoim życiu infestację Pluskwą domową domu. Przypuszcza się, że ugryzień doświadczył niemal każdy jednak zwykle nie zostaje to uznane za działanie Pluskwy domowej i nie miało żadnych konsekwencji.
- W 1950r Pluskwa domowa została prawie wyeliminowana, od tamtego czasu ,a szczególnie od 1990r narasta oporność na insektycydy i trwa ponowne rozprzestrzenianie się pluskwy domowej na całym świecie.
- U 50% ludzi, którzy byli ugryzieni przez pluskwy nie wie o tym, ponieważ ich skóra nie reaguje na ich ugryzienia. U pozostałych występuje świąd i zaczerwienienie ,które może pojawić się nawet 2 tygodnie po ugryzieniu i utrzymywać się może do 3-5 miesięcy. U części osób przechodzić ono może w trwałe przebarwienia skóry.
- Kryje się w odległości do 3m od swojego żywiciela najczęściej : materace, stelarz łóżka, listwy przypodłogowe oraz pęknięcia w ścianach i gniazdka elektryczne.
- Dostosowuje swój cykl aktywności do gospodarza, nie do „pory zegarowej”
- Unika jasnych miejsc, ale gdy jest głodna potrafi żerować przy zapalonym oświetleniu.
- Największą liczebność populacja osiąga we wrześniu i październiku za sprawą ciepłego lata. Wysoka temperatura w pomieszczeniach skraca czas rozwoju i przyspiesza tym samym bieg pokoleń.
- >60% ugryzień dotyczy górnej części ciała.
- Ugryzienie trwa od 3-10 minut, po czym na ponad tydzień pluskwa przestaje żerować i trawi pobraną krew.
- Podstawowymi problemami dla osób dotkniętych inwazją są: bezsenność, depresja, przebarwienia skóry , świąd , wtórne zakażenia w miejscach zadrapań z powodu świądu.
